«ΑΝ ΕΚΑΝΕ ΕΚΤΡΩΣΗ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ

 

και μόλις εξομολογηθεί την αμαρτία της, εγώ ως πνευματικός τής πω ότι είναι φόνισσα, ότι δολοφόνησε το παιδί της και ότι εφτά χρόνια δε θα κοινωνήσει και κατόπιν τη βγάλω από το εξομολογητήριο, τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά στην ψυχή της;

Ενώ αν της μιλήσω με αγάπη και στοργή, λέγοντάς της «Παιδί μου, δεν είναι σωστό αυτό που έκανες, είναι αμαρτία» και δεν της βάλω αμέσως κανόνα, αλλά τη συμβουλέψω και την ξαναδώ σε δεκαπέντε ημέρες ή ένα μήνα σιγά – σιγά θα τακτοποιηθεί η ψυχή της. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να φεύγει από την Εκκλησία πληγωμένος, αλλά θεραπευμένος!

Εγώ, πάτερ μου, δε μισώ τον άνθρωπο αλλά την αμαρτία».