ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ

 

ὅταν σκεφτόταν τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ τὴν κάθε του ἡμέρα, εἶχαν καεῖ τὰ τσίνορα τοῦ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ. (Δὲν ὑπάρχει παγκοσμίως ὁμιλία ὀμορφότερη, φοβερότερη καὶ παραστατικότερη ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Ἁγίου γιὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου). Ταυτόχρονα ἡ χαρὰ φώτιζε τὸ πρόσωπό του. Διάκονος ὁ ἴδιος καὶ μέγας ποιητής, συγγραφέας χιλιάδων στίχων στὴ Συριακὴ τῆς ἐποχῆς, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ὁποίων παραμένει ἀμετάφραστο, διηύθυνε καὶ χορωδία νεανίδων ἀποδίδοντας ὑπέροχες ψαλμωδίες. Νὰ μᾶς καθοδηγεῖ καὶ νὰ πρεσβεύει γιὰ ἐμᾶς...