ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ "κεντᾶς" τὸν χρόνο

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ "κεντᾶς" τὸν χρόνο καὶ αὐτὸς παύει νὰ εἶναι ἀγχωτικὸς καὶ καταθλιπτικός, καὶ ἀρχίζει νὰ σὲ δροσίζει μὲ τὴν αἰώνια παρηγοριὰ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι σὰν νὰ κάνεις γεώτρηση στὸ χρόνο καὶ χτυπᾶς φλέβα αἰωνιότητας ποὺ σὲ ξεδιψάει καὶ παίρνεις δύναμη γιὰ νὰ ζήσεις. Ἡ προσευχή, σὲ σπρώχνει σὲ πιὸ πολλὴ προσευχή, μέχρι νὰ γίνεις καὶ σὺ ὅλος μιὰ προσευχή. Δὲν κάνεις πιὰ προσευχή, ἀλλὰ εἶσαι προσευχή. Ξεδιψᾶς καὶ διψᾶς γιὰ πιὸ πολὺ ξεδίψασμα. Ἀκόρεστα.