ΣΤΙΣ ΑΠΟΒΑΘΡΕΣ ΤΟΥ ΣΗΚΟΥΑΝΑ, 17 Ἰουνίου 2022

Βρισκόμαστε χθὲς στὸ Παρίσι καὶ ὡς συνήθως ἔχουμε πάρει ἀμπάρριζα ὅλα τὰ ὑπαίθρια βιβλιοπωλεῖα ποὺ ἀφθονοῦν στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ, μὲ ἀμέτρητο πλῆθος ἐξαιρετικῶν βιβλίων, παλαιὲς ἐκδόσεις, λογοτεχνικά, θεολογικά. Μὲ συνοδεύουν δύο πνευματικὰ παιδιά, ὁ Παναγιώτης καὶ ὁ Βαγγέλης μὲ σακοῦλες γιὰ νὰ βάζουμε ὅ,τι ... ἐγκρίνεται. Ξαφνικά, μιὰ γνώριμη φωνὴ καὶ ὄψη ἑνὸς καλοστεκούμενου γέρου-βιβλιοπώλη γύρω στὰ ὀγδόντα μοῦ λέει:

-Ξέρετε, εἶμαι ἄθεος, καὶ συστήνω τὸ βιβλίο "ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ" σὲ ὅλους ὅσους περνοῦν ἀπὸ ἐδῶ, σὰν τὸ μεγαλοφυέστερο σύγγραμμα!

Βάζω τὰ γέλια καὶ συγκινοῦμαι λέγοντάς του:

-Τέτοιους ἄθεους θέλουμε!

Συνεχίζω ἐγώ:

-Τὸ βιβλίο ποὺ μοῦ λές τὸ ἔχω διαβάσει 8 φορὲς στὰ Ἑλληνικά, 3 στὰ Γαλλικά, 2 στὰ Ἀγγλικά καὶ 1 στὰ Ἱσπανικά...

Συνεχίζω πάλι:

-Συμφωνῶ ὡς πρὸς τὴν κρίση σου γιὰ τὸ βιβλίο.

Συνεχίζω ἀκάθεκτος:

-Δὲν μὲ θυμᾶσαι ποὺ τὸ 2016 (17 Ἰουνίου!! μάλιστα-κοίταξα τὶς φωτογραφίες ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἐπίσκεψη) σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο μοῦ εἶπες τὰ ἴδια γιὰ τὸ βιβλίο ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ καὶ ξανασυμφωνήσαμε καὶ εἶχα ἀγοράσει κιόλας ἀπὸ σένα γιὰ 22 μόλις Εὐρὼ τὴν "Ἀναζήτηση τοῦ Χαμένου χρόνου" τοῦ Προὺστ σὲ ἕναν μόνο τόμο 2925 σελίδων;

Τὰ ἔχασε ὁ φίλος μας! Θυμήθηκε... Μὲ ἀναγνώρισε...

Συνεχίζω ἀκόμα:

-Δὲν θυμᾶσαι ποὺ σοῦ ἔδωσα καὶ τὴ διεύθυνση τοῦ ρωσικοῦ ἰνστιτούτου Ὀρθόδοξης Θεολογίας τοῦ Ἁγίου Σεργίου στὸ Παρίσι γιὰ νὰ πᾶς νὰ βρεῖς ἐκεῖ ἕναν "ἄθεο" τοῦ τύπου σου, τὸν πατέρα Μπορὶς Μπομπρίνσκοϊ (μακαριστὸς τώρα) καὶ νὰ κουβεντιάσετε;

Ὁ φίλος μας μὲ κοιτάει ἀποσβολωμένος...

-Μὲ ἀπορροφάει ἡ καθημερινὴ δουλειὰ [κύριε]... (Ἔλεγε τὴ λέξη "κύριε" μὲ πολὺν περισσότερο σεβασμὸ ἀπὸ ὅ,τι ὅταν λένε κάποιοι "πάτερ τὴν εὐχή σας"...).

-Καλά, τοῦ λέω! Πήγαινε πάντως καμιὰ μέρα κατὰ κεῖ. Ἐμφανίζομαι μπροστά σου μετὰ ἀπὸ 6 χρόνια ἀκριβῶς στὸ ἴδιο μέρος, σὲ μιὰ μεγαλούπολη δώδεκα ἑκατομμυρίων καὶ μοῦ λὲς τὰ ἴδια, καὶ σοῦ λέω τὰ ἴδια. Μήπως Κάποιος θέλει νὰ γνωριστεῖτε τελικά; Ἄντε, ψάξτον! Σὲ περιμένει... Ἀγαπάει τοὺς ἄθεους σὰν καὶ σένα!

Λοιπόν, κυρίες καὶ κύριοι!

Ὁ Θεός, εἶναι ... ἄπαιχτος Σᾶς ξαναλέω! Ὅ,τι θέλει κάνει.

Ἴσως ἡ ἐπίσκεψή μας αὐτὴ νὰ ἦταν ἡ τελευταία εὐκαιρία γιὰ τὸν καλοπροαίρετο φίλο μας καὶ γι' αὐτὸ νὰ πραγματοποιήθηκε τέτοια μέρα καὶ ὥρα. Οὔτε τὰ ὀνόματά μας δὲν σκεφτήκαμε νὰ ἀνταλλάξουμε, μᾶς διέφυγε δυστυχῶς νὰ βγάλουμε καὶ μιὰ φωτογραφία μὲ τοῦτο τὸν ἀκριβὸ φίλο ποὺ ἐπανεμφανίστηκε ἀπὸ τὸ πουθενά.

Ἄς ζεῖ μέσα στὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ ἂς ἀνακαλύψει τὴ χαρά Του, νὰ διδαχτοῦμε καὶ μεῖς οἱ μονίμως ἀνεπαρκεῖς...

Ἴσως μιὰ τρίτη φορά;

Συγκινημένοι καὶ χαρούμενοι ἀποχαιρετηθήκαμε.