Υ Π Α Π Α Ν Τ Η

ΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΕΡΕΑΣ μεσήλικας ἔγγαμος, τὸν ὁποῖο γνώρισα τὴ δεκαετία τοῦ 90, κάπου στὰ ὀρεινὰ τοῦ νομοῦ Ἀχαϊας, λειτουργοῦσε κάθε μέρα! Ἀκολουθίες μοναστηριακές, μόνος του μὲ ἕνα ψαλτάκι βοηθό. Ἡ χαρά του δὲ ἦταν τόσο μεγάλη ποὺ ἀξιωνόταν αὐτῆς τῆς εὐλογίας, ὥστε μόλις τελείωνε τὴν κατάλυση, ἔψελνε τὴν ἑνάτη ὠδὴ τῆς Ὑπαπαντῆς "ἀγκαλίζεται χερσίν..." ὁλόκληρη. Κάθε θεία λειτουργία τὸν μεταμόρφωνε σὲ θεοδόχο Συμεών, μὲ τὸν Ἰησοῦ βρέφος στὴν ἀγκαλιά του... Ἀπεβίωσε πρὸ ὀλίγων ἐτῶν. Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή του.

ΥΓ Τελικά, κάποιοι φίλοι κατάλαβαν. Ἄς μὴν τὸ κρύψουμε λοιπόν: παπα Γιώργης Σαρδελιάνος, Κερπινὴ Καλαβρύτων. Πήγαινα ἐκεῖ καθ' ὑπόδειξη τοῦ γέροντός μου γιὰ νὰ συνηθίσω ὀρεινὰ τοπία καὶ κλίματα διότι σὲ ὀρεινὴ τοποθεσία ἐπρόκειτο νὰ ὑπηρετήσω τὰ ἑπόμενα 27 περίπου χρόνια.